Moja ścieżka edukacyjna w dziedzinie fizjoterapii rozpoczęła się na Politechnice Opolskiej, gdzie ukończyłem studia licencjackie i magisterskie z fizjoterapii, a następnie podjąłem pracę na stanowisku naukowo-dydaktycznym. W 2018 roku na Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu obroniłem pracę doktorską która skupiała się na wykorzystaniu technologii VR w procesie szpitalnej rehabilitacji pulmonologicznej, natomiast w 2023 na podstawie cyklu artykułów naukowych pod wspólnym tytułem „wykorzystanie nowoczesnych technologii w rehabilitacji”, otrzymałem stopień doktora habilitacyjnego w obszarze nauk medyczny i nauk o zdrowiu. Dążąc do ciągłego rozwoju, rozpocząłem w 2019 roku studia w zakresie osteopatii. Ta dodatkowa specjalizacja pozwoliła mi na pogłębienie wiedzy i umiejętności w zakresie holistycznego podejścia do leczenia i rehabilitacji pacjentów.
Image

W ramach rozwoju mojej kariery naukowej odbyłem dwa staże podoktorskie. Pierwszy z nich 9-miesięczny w instytucie naukowym San Camillo w Wenecji. Gdzie pracowałem pod opieką naukową Profesora Andrea Turolla w Laboratorium Technologii Rehabilitacyjnych. Drugi staż 3-miesięczny staż, realizowałem w Instytucie Inteligentnych Technologii i Systemów Przemysłowych dla Zaawansowanej Produkcji, włoskiej krajowa rada ds. badań naukowych. W obu tych ośrodkach pracowałem nad rozwojem koncepcji implementacji technologii wirtualnej rzeczywistości do programów rehabilitacji oddechowej.

Od początku swojej kariery naukowej położyłem silny akcent na współprace międzynarodowe, co doprowadziło do utworzenia interdyscyplinarnych zespołów badawczych do których zaprosiłem lekarzy, psychoterapeutów, inżynierów, bioinżynierów, logopedów oraz fizjoterapeutów. Projekty te były realizowane we współpracy z takimi ośrodkami jak: KU Leuven (Belgia), University of Cadiz (Hiszpania), Slovak Medical University (Słowacja), University Hospital Brno (Czechy), San Camillo IRCCS (Włochy), University of California (USA), jak również z wieloma ośrodkami naukowymi w Polsce. 

Moja działalność naukowo-badawcza od 2016 roku związana jest zagadnienia wirtualnej rehabilitacji. Jako jedna z pierwszych osób na świecie przeprowadziłem badania kliniczne dotyczące wdrożenia technologii VR u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (3-cia najczęstsza przyczyna zgonów na świecie). 

Głównym celem mojego wielokierunkowego cyklu badań było zaproponowanie innowacyjnego programu rehabilitacji oddechowej prowadzonej w wirtualnej rzeczywistości.

2020

European Respiratory Society

"Does short-term intensive pulmonary rehabilitation of patients with COPD in virtual reality can replace traditional pulmonary rehabilitation?"
2021

Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej

„Use of virtual reality during cardiopulmonary performance test of post-COVID-19 patients to assess the impact of the disease on physical function”
2021

Narodowe Centrum Nauki

"Incorporating virtual reality into respiratory muscle training - solution or white elephant"
2021

Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej

"Implementation of innovative hospital pulmonary rehabilitation based on virtual reality for patients after COVID-19"
Pierwszy projekt, który analizował wdrożenie komercyjnych systemów VR do programu rehabilitacji został zrealizowany w 2016-2017 roku na grupie ponad 100 pacjentów z POChP. Wyniki wykazały, że rozszerzenie programu rehabilitacji o tą technologie przynosi dodatkow korzyscie w postaci epoprawyelastyczności i siły mięśniowej.

Kolejny projekt podobnie na grupie pacjentów z POChP uwzględniał już specjalistyczny system który został opracowany w ramach grantu NCBiR. System VR TierOne to immersyjny system do psychoterapii oraz motywacji pacjentów z chorobami wewnętrznymi. Badania wykazały że zastąpienie tradycyjnego treningu relaksacyjnego Schulza immersyjnym systemem wpływa istotnie na poprawę objawów lęki i depresja oraz zmniejszenie poziomu odczuwanego stresu.
Kolejny projekt dotyczył oceny wykonalności i akceptowalności próby wydolnościowej w wirtualnej rzeczywistości. Był to zwrotny punkt w moim podejścia do potencjału systemów immersyjnych. Wyniki pierwszego badania na grupie 70 zdrowych uczestnikach, wykazały że poziom fizjologicznego stresu był niższy kiedy uczestnik był zanurzony w VR, co oznacza że uczestnicy lepiej tolerowali taki wysiłek.


Inne obszary które analizowałem w sposób naukowy dotyczyły systematycznych przeglądów literatury w zakresie wykorzystania VR w innych obszarach medycznych oraz określenia skuteczności tej technologii. Pierwsze badanie koncentruje się na VR jako metodzie wsparcia podczas opieki nad ranami i rehabilitacji po oparzeniach. Praca ta podkreśla potencjał doświadczeń immersyjnych w poprawie wyników leczenia pacjentów i złagodzeniu dyskomfortu związanego z terapią oparzeń. Kolejny oceniał efektywność nieimmersyjnych gier wideo na prędkość chodu u osób chorujących na Parkinsona. Biorąc pod uwagę wyzwania związane z mobilnością tych pacjentów, wyniki mogą wskazywać, że zaangażowanie w środowiska wirtualne może poprawić funkcję motoryczną i samodzielność. Zastosowanie VR w wsparciu chemioterapii dotyczy psychologicznego i fizjologicznego ciężaru leczenia onkologicznego u pacjentów pediatrycznych. Badając jego wpływ na funkcje fizyczne, strach i jakość życia, praca sugeruje, że VR może oferować terapeutyczną ucieczkę i poprawiać ogólne samopoczucie pacjenta podczas tak trudnego procesu. Ponadto, VR badałem jako narzędzie do łagodzenia lęku i zmęczenia u dorosłych pacjentów z rakiem poddawanych chemioterapii. Immersyjne doświadczenia okazało się służyć jako forma terapii przez odwrócenie uwagi, zmniejszając emocjonalny ciężar leczenia. W przypadku procedur związanych z igłami, które często są źródłem znacznego bólu, strachu i niepokoju, interwencje VR  analizowane pod kątem ich potencjału do stworzenia bardziej akceptowalnego doświadczenia dla pacjentów okazały się skuteczne. To może zrewolucjonizować podejście do powszechnych, lecz niepokojących procedur medycznych wymagających przebicia ciągłości skóry. Szeroki zakres treningu motorycznego na VR w różnych dziedzinach rehabilitacji był również przeze mnie analizowany, sugerując wszechstronne i efektywne podejście do powrotu do zdrowia po różnorodnych dolegliwościach fizycznych. Obejmuje to szeroki zakres zastosowań od rehabilitacji układu mięśniowo-szkieletowego po neurologiczną.

 

W ramach badań oryginalnych z wykorzystaniem VR przeprowadziliśmy dwa badania randomizowane dotyczące komercyjnych gier muzycznych. W tych pracach analizowaliśmy koordynacje oko-ręka oraz czas reakcji u zdrowych studentów oraz u uczniów szkoły muzycznej. Wyniki wykazały istotną poprawę analizowanych wskaźników, co może sugerować przyśpieszenie „opanowania” instrumentów przez muzyków i wzmocnienie połączeń międzypółkulowych.

Z satysfakcją mogę wspomnieć o uhonorowaniu mojej działalności w tym zakresie wieloma nagrodami. Najcenniejszym wyróżnieniem otrzymanym w 2023 w Montrealu jest Early Career Investigator Award od International Society for Virtual Rehabilitation. Jest to pierwsze na świecie towarzystwo naukowe badające efektywność i potencjał wdrożeniowy wirtualnej rzeczywistości w rehabilitacji. Ponadto, za swoje badania w tym obszarze otrzymałem stypendium Ministra Edukacji i Nauki dla Wybitnego Młodego Naukowca w 2022 roku oraz wyróżnienie od Marszałka Województwa Opolskiego - Professor Opoliensis za działania na rzecz rozwoju potencjału naukowo-badawczego Opolszczyzny. Jak również wielokrotnei zostałem nagradzany nagrodą rektora Politechniki Opolskiej za indywidualną działalność naukową.

Od czerwca 2023 realizuję kolejny projekt związany z wirtualną rzeczywistością. W ramach konkursu „Studenckie Koła Naukowe Tworzą Innowacje” Ministerstwa Edukacji i Nauki, jako opiekun naukowy SKN Błąd Kartezjusza otrzymałem finansowanie na wdrożenie programu poprawy dobrostanu psychicznego w rzeczywistości wirtualnej wśród studentów opolskich uczelni. Celem tego projektu jest nie tylko wsparcie studentów w poprawie ich zdrowia psychicznego, ale także badanie wpływu krótkich treningów relaksacyjnych z wykorzystaniem VR na obniżenie poziomu stresu i poprawę jakości życia.